محمد ذوقی - شاید اگر از همان روز اولی که پای سلبریتی‌های هنری و سینمایی به فدراسیون تنیس باز شد با آن برخورد مناسب صورت می‌گرفت، امروز شاهد حضور آرام و بی صدای افراد اقتصادی و صنعتی در ورزش نبودیم.

به گزارش برهان خبر، شاید اگر از همان روز اولی که پای سلبریتی‌های هنری و سینمایی به فدراسیون تنیس باز شد با آن برخورد مناسب صورت می‌گرفت، امروز شاهد حضور آرام و بی صدای افراد اقتصادی و صنعتی در ورزش نبودیم. ورزشی که حضور در آن برای همه جذابیت دارد و از همه صنوف می‌خواهند مسئولیتی در آن داشته باشند.

ورزشی که چنین به نظر می‌رسد که دیگر در آن جایی برای خود ورزشی‌ها تعریف نشده است! ورزشی‌هایی که بنا بردلایلی، نه دوربین های تبلیغاتی به دنبال آنها هستند و نه مانند صنعتی‌ها و اقتصادی‌ها توان هزینه کردن دارد و همین هم باعث شده است تا متاسفانه برخی از مدیران فدراسیون های ورزشی در مقایسه این سه دسته، به سراغ سینمایی‌ها و صنعتی‌ها رفته و جایی را برای ورزشی‌ها تعریف نکنند. بعد از فدراسیون تنیس حالا فدراسیون تنیس روی میز هم به دنبال تعریف جایگاه، برای افراد صنعتی و اقتصادی است و خبر می‌رسد که قرار است یکی از همین افراد متمول را برای ریاست منطقه پنج کشور که شامل تهران و توابع آن می‌شود را بدون هماهنگی با مدیر کل اداره ورزش تهران برگزیند.

اتفاقی که اگر بیفتد در همان گام نخست، بدون شک دو لطمه بر پیکره ورزش وارد خواهد آورد. یکی اینکه با حضور چنین افرادی، جا برای حضور ورزشی‌ها در مدیریت های ورزشی تنگ و تنگ‌تر خواهد شد و دوم اینکه، فرصت انتخاب را از مدیران کل ورزش و جوانان استان‌ها خواهد گرفت و در تعریف اختیارات آنها محدودیت‌هایی را به وجود خواهد آورد و جالب اینکه هیچکس هم نیست که در وزارت ورزش جوانان پیگیر این بی‌نظمی‌ها باشد.

بی‌نظمی‌هایی که توجیه منطقی هم ندارد و مشخص هم نیست که تقسیم بندی کشوری به مناطق چندگانه در شرایطی که تمامی استان‌ها رئیس هیئت تنیس روی میز دارند چه معنایی می‌دهد و آیا این موازی کاری بر پیکره تنیس روی میز ضربه وارد نخواهد آورد؟ آیا قدرت عملکردی روسای هیئت‌های استانی را به نصف تقلیل نخواهد داد؟ و ده‌ها سوال دیگر که اطمینان داریم، مثل همیشه بی پاسخ خواهند ماند. تا دوستان در سکوت، بهتر کارهای خودشان را به پیش ببرند.