محمد ذوقی- ندا شهسواری در ۳۰ شهریورِ ۱۳۶۵ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. او دانشجوی رشته تربیت بدنی است و از سال ۱۳۸۰ در تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران عضویت داشتهاست.
ندا شهسواری کاپیتان تیم ملی پینگ پنگ ایران در گفتگو با برهان خبر:
پرچمداری افتخار بزرگی است که نصیب من شده است/ما حقوق نداریم و تمام قراردادها صرف پینگپنگ میشود
23 تير 1403 ساعت 11:49
محمد ذوقی- ندا شهسواری در ۳۰ شهریورِ ۱۳۶۵ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. او دانشجوی رشته تربیت بدنی است و از سال ۱۳۸۰ در تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران عضویت داشتهاست.
به گزارش برهان خبر، ندا در یک خانواده پرجمعیت کرمانشاهی بدنیا آمد، یک خواهر بزرگتر از خود و دو خواهر و یک برادر کوچکتر دارد و همگی در ورزش پینگ پنگ شناخته شده و فعال هستند. همسر برادرش نیز از بازیکنان پینگ پنگ می باشد.
ندا شهسواری کاپیتان تیم ملی پینگ پنگ ایران پس از کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس و در اختیار گرفتن رکورد بیشترین حضور المپیک بین زنان ورزشکار ایران در آوردگاه المپیک، به عنوان پرچمدار ایران در سی و سومین دوره بازیهای المپیک انتخاب شد.
شهسواری در حالی به عنوان پرچمدار کاروان ایران در المپیک پاریس انتخاب شده که پیش از این هیچ ورزشکاری از تنیس روی میز این مسئولیت را عهده دار نبوده است.
شهسواری پس از انتخابش به عنوان پرچمدار ایران گفت: پرچمداری افتخار بزرگی است که نصیب من شده است و خوشحالم از بین تمام ورزشکاران المپیکی که از کشورمان در این رقابتها حاضر میشوند، من انتخاب شدم.
شهسواری در ادامه خاطرنشان کرد: مهمترین دغدغه من تجهیزات است. من در ماه باید ۱۶ میلیون تومان برای تعویض رویه راکت هزینه کنم. ما حقوق هم نداریم و تمام قراردادهای من صرف پینگپنگ میشود و امیدوارم این مسئله حل شود.
او همچنین افزود: فدراسیون همه تلاش خود را میکند اما مسابقات زیادی وجود دارد و باید بودجه تزریق شود تا در همه مسابقات شرکت کنیم. همچنین درخواست تجهیزات داریم. رویه راکت باید مرتب تعویض شود و میزهای جدید نیاز داریم. همچنین درخواست داریم کمک هزینهای به ورزشکاران داده شود.
شهسواری در ادامه بیان کرد: از اینکه پرچمدار کاروان ورزشی ایران در رقابتهای المپیک انتخاب شدم انگیزهام را برای موفقیت و حضوری قدرتمند در این رقابتها دو چندان میکند. امیدوارم کاروان المپیکی ایران که به نام کاروان خادم الرضا نامگذاری شده است، نتایج بسیار خوبی در المپیک پیش رو کسب کند. همچنین پینگ پنگ ایران که با سه نماینده در این رقابتها حاضر است، بتواند نتایجی در خور شان فدراسیون را برای کشورمان کسب کند و پرچمداری من برای کشورم خوش یمن باشد.
وی در ادامه بیان کرد:از روش زندگی و بازی کردن بازیکنان چینی را خیلی دوست دارم، بازیکنان آلمان نیز بسیار با اخلاق هستند و توانستند سال های سال در اوج باشند.
شهسواری افزود:رشته پر هزینه ای است و به لحاظ سخت افزاری هر ماه 500 هزار تومان هزینه راکت، توپ و چسب می شود و به علت وارداتی بودن از ژاپن تهیه آن سخت است.
بانوی المپیکی تنیس روی میز کشورمان در مورد وضعیت رشته ورزشی خود تصریح کرد: رشته تنیس روی میز مخاطبان زیادی دارد چون هم به صورت حرفه ای دنبال می شود و هم مردم به صورت تفریحی در پارک ها و فضاهای دیگر پینگ پنگ بازی می کنند. از سال 2012 تنیس روی میز هم در بخش آقایان و هم در بخش بانوان، المپیکی شده و این موضوع روی استقبال مردم تأثیر بیشتری داشته است. این اتفاق خیلی خوشحال کننده است. خدا را شکر حال و روز تنیس روی میز ایران خیلی خوب است.
اميدوارم حمايتهاي مسئولان از ورزش بانوان ادامهدار باشد تا ما هم بتوانيم در آينده نزديک خودمان را به تيم ملي مردان نزديک کنيم. وزارت ورزش دارد روي اين رشته حساب باز ميکند. ما اينجا استارتش را زديم و ديگر بايد براي مدال برويم.»
کاپیتان تیم ملی پینگپنگ زنان در پاسخ به این سوال که تا چه زمانی ادامه خواهی داد، گفت: «از آنجایی که زندگی من تک بعدی بوده و فقط در پینگپنگ فعالیت داشتهام، سعی میکنم اگر ادامه بدهم یا بازیکنی را کنار بگذارم، باز هم به عنوان مربی یا نیروی فدراسیون در این رشته بمانم.»او در مورد خداحافظی از تیم ملی نیز اینطور گفت:«اگر فکر کنم دیگر در ایران نمیتوانم بازی کنم و انتخاب شوم و به درد تیم ملی نمیخورم، کنار میگذارم. بازیکن خودش حس میکند که چه موقع باید کنار بگذارد اما من فعلا بازی میکنم.»
من از سال ۷۹ تا الان در تیم ملی هستم و مسابقه میدهم. نمیدانم تاکنون چند مسابقه بینالمللی داشتم. اما از حضور در این رشته ورزشی کاملا راضی هستم و اصلا پیشیمان نیستم. به طورکل پینگپنگ رشتهای است که از ابتدا دوستش داشتم؛ جزو رشتههایی است که سطح و کلاسش بالاست. مدالش هم ارزشمند است و به سختی بدست میآید.
من از ابتدا به کسب مدال در این رشته فکر نمیکردم اما چون از این بازی لذت میبردم و برخلاف خیلی از رشتههای بانوان مسابقات برون مرزی داشت، به پینگ پنگ روی آوردم.
متأسفانه کسی که یک معلم ورزش ساده میشود حتی نمیتواند بدَود اما ورزشکارانی که میتوانند در خیلی از مشاغل مفید باشند، جذب نمیشوند. در برخی قسمتهای ورزش، افرادی هستند که جای آنها درست نیست و همیشه میپرسم ما ورزشکاران چرا نباید در آن مسئولیتها باشیم؟ اینها همه جمع و دغدغه ما هم بیشتر میشود. همیشه فکر می کنم اگر ورزش را کنار بگذاریم، بعدش باید چه کار کنیم؟
کد مطلب: 3130