استعداد یابی حلقه مفقوده ورزش بسکتبال

به گزارش برهان خبر، برگزاری مسابقات کاله‌کاپ، با وجود نکات مثبتی که داشت، چندین نقطه تاریک در بسکتبال ایران را هم روشن کرد که جای توجه و تامل بسیار دارد.
بسکتبال ايران که پس از رياست جواد داوري، راه افول و سقوط را در پيش گرفته، بعد از نتايج ضعيف در مقدماتي جام جهاني و کارنامه ضعيف تر در جريان اين مسابقات، حالا در آسيا هم به تيم درجه دو تبديل شده و ديگر شکوه و اعتبار گذشته را براي رقباي آسيايي هم ندارد.
نخستین دوره مسابقات بین‌المللی بسکتبال کاله‌کاپ، در حالی ۱۶ تا ۱۸ تیر ۱۴۰۳ برگزار شد که با وجود در بر داشتن نکات مثبت قابل توجه، صحنه‌های ناراحت کننده‌ای را نیز برای بسکتبال ایران در پی داشت.
یکی از اصلی‌ترین نکات مثبت این تورنمنت طبق اذعان کارشناسان، برگزاری یک رویداد رده‌های پایه با میزبانی ایران و قرار گرفتن در تقویم رسمی فیبا بود؛ اتفاقی که تکرار شدن آن می‌تواند روزهای روشن‌تری را برای رده‌های پایه بسکتبال ایران در پی داشته باشد.
یکی دیگر از مواردی که کارشناسان بسکتبال به آن اشاره کردند، سطح خوب دو تیم خارجی حاضر در این رقابت‌ها بود که البته جا داشت تعداد مسابقات آن افزایش یابد. روسیه و ترکیه دو تیم اروپایی بودند که در نخستین دوره این رقابت‌ها حاضر شدند، اما برخی کارشناسان معتقدند که باید تعداد تیم‌ها در چنین تورنمنت‌هایی افزایش یابد.

تیم ایران که با هدایت سرجان یووانوویچ میزبان این تورنمنت سه جانبه بود، دو عملکرد کاملا متفاوت را در دو بازی به نمایش گذاشت. در بازی اول که مقابل روسیه برگزار شد، شاگردان سرجان به اذعان کارشناسان کاملا سردرگم بودند و عدم هماهنگی میان بازیکنان تیم مشهود بود.
اما تاریک‌ترین نقطه این مسابقات برای بسکتبال پایه ایران، قرار گرفتن یک استعداد ناب بسکتبالی با تبار کاملا ایرانی، اما با ملیت ترکیه، مقابل تیم ایران بود. سام یامان، سنتر تیم ترکیه در این رقابت‌ها بود که موفق شد عملکرد خوبی را از خود به نمایش بگذارد و در ترکیب تیم منتخب مسابقات نیز قرار گرفت.
او که چند سال قبل در رده‌های پایه بسکتبال ایران فعال بود، پس از خط خوردن توسط مربیان تیم‌های ملی پایه ایران، تصمیم به خروج از کشور گرفت و تابعیت خود را تغییر داد تا در بسکتبال ترکیه فعالیت کند؛ اتفاقی که مصداقی بارز برای مقوله استعداد سوزی در بسکتبال ایران است.
خانواده بسکتبال ایران مدت‌ها است که به این نتیجه رسیده‌اند باید برای آینده این رشته استعدادیابی و استعدادپروری کرد تا برای آینده پشتواه سازی شود، اما به نظر می‌رسد که فعلا علم، راه و ایده یا برنامه درستی برای انجام این مهم وجود ندارد که باعث نگرانی است.
شاید اگر با آموزش، تصمیمات و انتخاب‌های درست، مربیانی اصلح در راس امور تیم‌های پایه قرار بگیرند، دیگر با تصمیم‌های غلط استعدادهایی چون سام یامان از کشور خارج نمی‌شوند؛ استعدادی سوزی که نمونه‌ای کامل از کج سلیقگی و عدم آشنایی مربیان پایه ایران با مقوله استعدادیابی است.
بی‌شک رخ دادن چنین اتفاقی تنها به دلیل عدم وجود آموزش درست در بسکتبال کشور است و این موضوع تنها به فدراسیون تحت ریاست جواد داوری ختم نمی‌شود. بسکتبال ایران سال‌ها است که در این زمینه با ضعف رو به رو است و اکنون باید دید جواد داوری که خودش هم بارها به این نکته اشاره کرده، در آینده می‌تواند اقدامات خوبی را برای بهبود شرایط انجام دهد یا خیر. آموزش، حلقه گمشده‌ای است که قطعا توجه به آن، در بلند مدت تاثیرات مثبت خود را روی بسکتبال ایران نشان می‌دهد.