با انتخاب وزیری کارامد «تحول» نیاز اساسی ورزش ایران

به گزارش برهان خبر، بدون هيچ حب و بغضي بايد گفت: ورزش ايران نيازمند يك تفكر جديد است، تفكري كه بتواند ورزش كشور را از وضعيت ناخوشايندي كه مدتهاست در آن قرار گرفته، جدا كرده و به ساحل آرامش برساند. كاري كه متاسفانه مدتهاست كسي موفق به انجام آن نشده و انتظار مي رود وزير جديد بتواند اين كار مهم را انجام دهد.
چنين به نظر مي رسد كه در شرايط كنوني، ورزش كشور نيازمند يك وزير قدرتمند با اختيارات لازم باشد، وزيري كه درد را بشناسد و نحوه درمان را هم بداند.

وزيري كه بداند كه براي مسئوليت هاي بزرگ، استفاده از آدم هاي كوچك سم است! وزيري كه بداند با آدم هاي سفارشي نمي شود كارهاي بزرگ انجام داد! بداند كه مماشات در بسياري از موارد، خودزني است، بداند كه بايد صداي منتقد را شنيد و از او راهكار طلب كرد! بداند كه با تعدادي مجيز گو نمي شود واقعيت هاي ورزش را شناخت و براي آن برنامه داشت! بداند كه در اين ورزش متاسفانه هر كسي ساز خودش را مي زند و اصلا سلسله مراتبي رعايت نمي شود!

بداند، فدراسيون ها كار خودشان را مي كنند و وزارت ورزش را صرفا در نقش يك عابر بانك مي بينند! بداند كه اين شيوه برگزاري مجامع انتخاباتي فدراسيون هاي ورزشي از اساس غلط است و بيشتر به مجامع انتصاباتي شبيه است تا انتخاباتي! بداند اينكه هر فدراسيوني اساسنامه اي بنفع خود داشته باشد همواره مشكل آفرين بوده و نفوذ ذاتي وزارت ورزش را به زير سوال مي برد! بداند از فضاي وزارتخانه براي عيادت و … خارج شدن كار خوبي است، اما همه كار وزير ورزش نيست!

بداند بسياري از روساي فدراسيون ها براي خود مصونيتي فراتر از وزير قائل بوده و هر كاري كه خودشان بخواهند انجام مي دهند! بداند مديران كل سفارشي در بسياري از استانها به جاي آنكه در نقش يار ورزش عمل كنند، تبديل به بار ورزش شده اند! بداند كه ورود افراد غير ورزشي و صاحب قدرت نه تنها به ورزش كمكي نخواهد كرد، باكه تفكر رويارويي با وزارت ورزش را در ذهن ها تداعي خواهد كرد و … با بيان اين دلايل اندك بايد بپذيريم كه عملكرد وزرايي كه در اين چند ده ساله تصدي ورزش كشور را بر عهده داشته اند، موفق نبوده و آنها بعضا در طول مسير هم باري به هر جهت به موضوع ورزش نگاه كرده اند، كه حاصل آن ورزشي شده است كه همه ما مي بينيم و مي بينيد.

به هرحال، آنچه که امروز در جامعه ورزش و در نزد اهالی واقعی و علاقه‌مند به پیشرفت ورزش به صورت یک حرف و نظر و مطالبه مشترک درآمده، انداختن طرحی نو و جاری ساختن خون تازه در رگ‌های ورزش است. اصلاح بعضی عملکردها و رفتارها، تغییر برخی شیوه‌ها و روش‌ها و... در قسمت‌ها و بخش‌های مختلف ورزش ضروری است و باید تا دیرتر نشده در این باره یعنی اصلاح امر ورزش و رشته‌های پرمخاطبی چون فوتبال آستین همت بالا بزنیم و «اقدام و عمل» قاطعانه و مدبرانه و جهادی را آغاز کنیم. در این صورت، هم ریشه‌های مفسده‌ساز کنونی از بین خواهد رفت، و هم حرکت ورزش در مسیر و فضایی جاری می‌شود که از فساد و تباهی و طمع طمعکاران و منفعت‌جویان خود به خود دور خواهد شد.