رفت و آمدهای بی هدف در انستیتو کشتی

به گزارش برهان خبر، اینکه محمدی تخصص و علاقه مندی لازم جهت حضور در جایگاه آکادمیک و علمی مانند انستیتو کشتی را دارد یا خیر امری است که پاسخ آن را به عهده کارشناسان می گذاریم.

حبیب الله اخلاقی، حسن یوسفی افشار،کامبیز مرادی، ناصر نوربخش، جاسم امیری و حالا علی محمدی شش نفری هستند که طی چند سال اخیر مسئولیت انستیتو کشتی را بر عهده گرفته و جز محمدی که تازه حکم گرفته الباقی آنها از گردونه فعالیت خارج شده اند! به جرات می توان اذعان کرد این تغییرات در نوع خود یک رکورد دست نایافتنی محسوب می شود که در دنیای ورزش بی سابقه است.

جابه جایی ها مورد اشاره در حالی صورت گرفته که مکانی به نام انستیتو قلب تپنده فدراسیون و به نوعی مرکز فرماندهی علمی و فنی یک فدراسیون مدال آور چون کشتی محسوب می شود. به سخن دیگر، جایی که باید محل تامل، تعمق، برنامه ریزی، آموزش و پژوهش باشد نه تنها به چنین مکانی شباهت ندارد بلکه شبیه محله بروبیا است. در همین راستا، هر یک سال، حکم ریاست انستیتو به نام فردی واجد شرایط صادر شده و او به تصور اینکه برای انجام این ماموریت خطیر زمان و فرصت کافی خواهد داشت با شور و شوق و ایده های فراوان مشغول به کار شده اما دیرنپاییده که جای خود را به نفر بعدی سپرده! نه این نفرات از چرایی آمدن و رفتن خود سخن به میان آوردند و نه مسئولین فدراسیون برای این تغییرات دلیل قانع کننده ای ذکر کرده اند.

آنها که رفتند از قطار فدراسیون پیاده و پس از کناره گیری یا برکنار شدن، دیگر خبری از ایشان باز نیامده. به خاطر داشته باشیم این تغییرات خلق الساعه تنها در بخش انستیتو رخ نداده بلکه طی چند سال اخیر کم و بیش در راس امور مالی،روابط عمومی، کادر های فنی، سرپرستان تیم های ملی و حتی کارمندان بخش های مختلف نیز شاهد رفت و آمد افراد مختلف بوده ایم. هیات های استانی نیز حکایت خاص خود را دارند که شرح هجران آنها در این مجال نمی گنجد. اینکه دست اندرکاران علی الخصوص رییس فدراسیون با کدام‌ استدلال و منطق این جابه جایی ها را انجام داده و می دهند بر ما روشن نیست اما یک حقیقت را نمی توان از نظر دور داشت، مهره هایی که در برهه ای از زمان برای یاری دادن به کشتی فراخوانده می شوند نهایتا سرنوشتی جز ترک فدراسیون پیدا نمی کنند.
ذکر این نکته که ثبات مدیریت و آرامش محیطی از اصول خدشه ناپذیر پویندگی در هر مجموعه محسوب می شود زیره به کرمان بردن است اما به نظر می رسد تفکر حاکم بر فدراسیون تعریف دیگری از مدیریت در نظر دارد. طبیعی است در غیاب کارشناسان مستقل و کشتی نویسان با سابقه که به دلایل فوق الاشاره و فقدان روابط حسنه با فدراسیون نسبت به رخدادهای ورزش اول بی تفاوت اند و رسانه های مرتبط با فدراسیون نیز به هر دلیل ممکن بساط نقد را برچیده اند متکلم هر سخنی که بخواهد بیان خواهد کرد بی آنکه انتظار صلاح داشته باشیم.

نتیجه این فضای توام با بی تفاوتی جولانگاه نگرشی خواهد بود که خود می برد و می دوزد بی آنکه توجه داشته باشد ردایی که دوخته بر اندام کشتی راست نمی آید. این نگرش سالهاست بر آسمان کشتی سایه افکنده، فکری که در قاموس آن همگرایی، همدلی و اتحاد معنای روشنی ندارد. اندیشه ای که تداوم حضور طولانی مدت نیروها را بر نمی تابد. منتقدین را غیر متخصص و نا آشنا قلمداد و به خواست خیل علاقه مندان ورزش اول و اکثریت جامعه کشتی چندان توجه نمی کند. ذکر این نکات در جهت اصلاح امور و شرط بلاغ است اگرچه مرجع ضمیر را خوش نیاید و این نقدها را در معنی مخالفت با تفکرات خود ارزیابی کند و راه خود را برود.