تفکرات تاریخ مصرف گذشته و نبود تحول

به گزارش برهان خبر، شاید بیش از دو ماه زمان، برای احمد دنیا مالی وزیر ورزش و جوانان جهت انجام برخی از تغییرات بنیادین در وزارتخانه ای که مدت هاست این مهم را فریاد می زند، زمان مناسبی نبوده است!

چرا که اگر غیر از این می بود، تا به امروز، ورزش کشور باید این تغییر را به چشم می دید. که متاسفانه هنوز این اتفاق نیفتاده است! اما در این ارتباط سئوالی که به اذهان عمومی خطور کرده و می کند این است: آقای وزیر شما که می خواهید در ورزش تحول بوجود بیآورید و در المپیک لس آنجلس هم تمامی معادلات ممکن را بر هم بریزید! آیا با همین نفرات موجود و با همین طرز تفکر حاکم بر ورزش می خواهید این کارها را انجام دهید؟ سئوالی که متاسفانه پاسخ آن هم به دنبالش کاملا مشخص است و آن پاسخ، یک کلمه هم بیشتر نیست و آن یک کلمه نیز” خیر” است! اگر بپذیریم که ورزش کشور با این نفرات موجود و برخی از نفرات گذشته، همه این موارد را تا به امروز تجربه کرده و به موفقیتی هم نرسیده است، سخنی به گزاف نگفته ایم.

بپذیریم که ورزش کشور امروز برای خلق تحول نیاز به افراد پرانرژی، خوش فکر، خلاق، خوش خلق و پرکار دارد. مدیرانی که بتوانند با تعامل، همگام با ورزش روز جهان حرکت کرده و با توانمندی برای این ورزش بیمار نسخه پیچی کنند. آخر تا کی می شود با افکار افراد امتحان پس داده در ورزش جلو رفت؟ چنین به نظر می رسد که ورزش امروز به افرادی نیاز دارد که علاقه مند بوده و امروزشان گواهی بر این باشد که بهتر از دیروزشان بوده است!

مگر می شود به دنبال تحول بود، اما آدم آن را در اختیار نداشت؟ مگر می شود بدنبال تحول بود، اما آدمش را برای انجام این تحول مورد نظر تربیت نکرد! و … بپذیریم، که تا وقتی، نگاه سنتی مان به ورزش تعیر نکند و به فدراسیون های دیگر، هم به زعم شما، به مانند فدراسیون کشتی نگاه شود، آش همان آش خواهد بود و کاسه، همان کاسه!

آیا شما که به دنبال ایجاد تحول در ورزش هستید، بعد از المپیک بسراغ فدراسیون های ناموفق رفته اید که از آنها حساب کشی کرده و دلایل ناکامی آنها را بپرسید؟ اصلا برخورد شما با فدراسیون های پر امید اما ناکام چگونه برخوردی بود؟ آیا توجیهات فدراسیون هایی نظیر وزنه برداری، تیراندازی، تیروکمان، تنیس روی میز، قایقرانی و … را شنیدید؟ اگر پاسخ مثیبت است آیا توجیهات آنها را پذیرفتید؟ و ده ها سئوال دیگر که سالهاست بعد از رویدادهای بزرگی چون المپیک در حد همان سئوال مطرح و باقی می مانند و دوباره چهار سال بعد، سئوالات مشابه دیگری پیش می آید و بر روی آنها تلنبار می شود و این چرخه همچنان ادامه پیدا می کند.

اما ای کاش در برابر همه این ناکامی برخوردهای طلبکارانه فدراسیون های ناموفق را هم نداشتیم. همان ها که پس از بازگشت از یک رویداد مهم بین المللی آسمان و زمین را به هم می دوزند تا خود را تبرئه کنند و در این راه از قربانی کردن رسانه ها هم هیچ ابایی ندارند!
آقای دنیا مالی، صادقانه خدمت شما عرض می کنیم، که با این شرایط حاکم بر ورزش کشور و تفکرات تاریخ مصرف گذشته آن هیچ تحولی امکان پذیر نخواهد بود، مگر اینکه با تغییرات وسیع در سطح وزارتخانه و برخی از فدراسیون های ورزش نشان دهید که خواهان جدی تحول هستید و پای تاوانش هم ایستاده اید.