صعود فوتبال ایران، یا فروپاشی واژه ها

به گزارش برهان خبر، بارها در روند سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، و..کشور شاهد نقدهای متفاوتی از سوی کارشناسان زیرمجموعه به ریاست جمهوری و سایر دولتمردان کشور بوده ایم. هرگز شاهد الفاظ بغض، کینه، و... از سوی دولت اول و سایرین نبودیم بلکه همه انتقادات را به مثابه فرصت دانسته و با مطالعه و آسیب شناسی با آنها رفتار کردند.

فوتبال ملی متعلق به ملت عزیزمان است و برخلاف جوامع دیگر مردم کشورمان آنرا از نان شب واجب تر می دانند. ودر این تنگه بزرگ عشق وعلاقه ،باید به خواسته های افکار عمومی اهتمام ورزید و احترام گذاشت ، نشیندن و یکسویه رفتار کردن به مثابه دیکتاتوری مطلق محسوب می شود که این رفتار در نظام اجتماعی ایران جایگاهی ندارد.
براساس منطق باید فرصت نقد برای آحاد جامعه بخصوص کارشناسان امر فراهم باشد تا بهترین دستاورد ، که منافع و اعتبار کل ملت ایران را در بر دارد از آن حادث شود تا پس از خاتمه فوتبال جام جهانی شاهد رشد و سرمایه گذاری بیشتر در این امر باشیم.

اینکه همه منتقدین را با در دست داشتن تریبون صدا و سیما و همچنین بعضی از رسانه ها با واژگان نامتعارف از صحنه خارج کنیم و انحصاری وارد میدان شویم از استدلال منطقی برخوردار نیست.

پیش بینی وضعیت تیم ملی ایران با شرایط موجود در دیدارهای مقدماتی جام جهانی برای حضور در آوردگاه بزرگ جهان ،دور از دسترس نیست.

قرار نیست برای حضور در بزرگترین تورنمنت جهانی چشم و گوشهای خود را بسته و با افکار یک شخص یا یک جریان وابسته، به کار خود ادامه دهند و آنگاه پس از کسب نتایج ضعیف به دنبال مقصر بوده و دیگران را عامل قلمداد کنند.

علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد،دریغ سود ندارد چو رفت کار از دستتمامی انتقادات را باید همچون یک فرصت شمرد و از آن بهره برداری کرد.

در دیدار ، انتخابی جام جهانی، دیدار ایران و قرقیزستان، ناگفته های فراوانی را برای کارشناسان برجسته فوتبال در پی داشت.
برای دومین بار در نیمه دوم شاهد ضعف و وارفتگی در برنامه های تاکتیکی تیم ایران بودیم که این وارفتگی پیامدهای زیادی را بهمراه داشت اگر این ضعف و ناکارآمدی در برابر تیم های بزرگ رخ می داد قابل اغماض بود اما در مقابل قرقیزستان و کره شمالی جای اما و اگر های فراوانی را در افکار عمومی ایجاد کرده است و مخاطبان شایستگی دانستن این مهم را دارند.

در تحلیل یکی از کارشناسان فوتبال کشور که نگرانی درآن موج می زد، گفت، اگر با همین برنامه وارد جام جهانی شویم آبرو و حیثیت فوتبالمان از بین میرود.

آنچه در نیمه دوم مقابل قرقیزستان شاهد آن بودیم یک تاکتیک فوتبال آماتور بود که از سوی کادر تیم پیاده شد. که فاصله فوتبال ایران را با دنیای حرفه ای به نمایش گذاشت و آنچه نتیجه گیری می شود با این هویت و این برنامه ریزی ها نمی توان به فوتبال ایران در جام جهانی امیدوار بود و به فوتبال کشور اعتبار بخشید.

به نقل از مدرس فوتبال ایران، اگر در زمان باقی مانده شاهد دگردیسی و بازنگری در جذب الماسهای نتراشیده و همچنین تغییر استراتژیهای موجود نباشیم باید منتظر فروشی پاشی فوتبال آینده کشور بود.

پروژه فروپاشی و صعود فوتبال به نوع و چگونگی فوتبال ما در جام جهانی رابطه مستقیم دارد که متولیان امر با پیش بینی دو جریان ( ضعف، قدرت) باید تدابیر و برنامه های آنرا در زمان باقیمانده مشخص نمایند.