برهان خبر - اعضای دولت سیزدهم، پس از شهادت آیتالله رئیسی سعی داشتند اعلام کنند کاندیدایی در انتخابات ریاست جمهوری پیشرو نخواهند داشت، اما حالا به نظر میرسد این سخنان نه از سر صدق که ناشی از عدم تفاهم و وحدت نظر اعضای دولت بوده است.
به گزارش برهان خبر، اعضای دولت سیزدهم، پس از شهادت آیتالله رئیسی سعی داشتند اعلام کنند کاندیدایی در انتخابات ریاست جمهوری پیشرو نخواهند داشت، اما حالا به نظر میرسد این سخنان نه از سر صدق که ناشی از عدم تفاهم و وحدت نظر اعضای دولت بوده است. در حالی که رئیس دفتر رئیس جمهور به صراحت و معاون اول وی در لفافه از عدم معرفی کاندیدا از سوی دولت سخن میگفتند، اما ۵ نفر از اعضای دولت در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ثبتنام کردند که تا کنون یکی از آنان اعلام انصراف کرده است.
در حالی که پیشبینی میشد محمد مخبر اصلیترین بخت دولتیها برای معرفی به عنوان کاندیدای جایگزینی رئیس جمهور شهید باشد، عدم ثبتنام وی و در عوض ثبتنام دیگرانی که در هیچ کدام از گمانهزنیها درباره فهرست کاندیداهای ریاست جمهوری به نام آنان اشاره نشده بود، در وهله اول گواهی بر این گمانه است که در میان اعضای دولت سیزدهم وحدتنظر و عملی درباره انتخابات وجود ندارد.
نکته مهم دیگر حواشی ثبتنام محمدمهدی اسماعیلی وزیر فعلی فرهنگ و ارشاد اسلامی است؛ حضور وی در ستاد انتخابات به همراه محسن منصوری یکی از اعضای متنفذ کابینه و نیز برادر داماد رئیس جمهور فقید به عنوان یکی از پرنفوذترین چهرههای پشتپرده دولت سیزدهم و از اینها مهمتر انتشار نامه حمایت جمعی از اعضای دولت از وی تحت عنوان "مشورت مومنانه" بخشی از این حواشی است.
اسماعیلی که از وی به عنوان یکی از وزرای مدنظر همسر رئیس جمهور در کابینه یاد میشد، به نظر میرسد حالا نیز گزینه مدنظر خانواده (عمدتا همسر و داماد بزرگ) دکتر رئیسی باشد، چه اینکه میثم، برادر مقداد، داماد بزرگ و متنفذ رئیسی به همراه منصوری رفیق صمیمی و یار غار میثم و مقداد نیلی او را در هنگام حضور در ستاد انتخابات کشور همراهی میکردند.
اما نامه حمایت از اسماعیلی چرا و چگونه تهیه شده است؟
شنیدهها حکایت از آن دارند که برخی اعضای دولت با همراهی اعضای خانواده و متنفذین پشت پرده دولت سیزدهم، با میدانداری محسن منصوری تلاش زیادی برای حفظ شاکله اصلی دولت رئیس جمهور فقید دارند و معرفی اسماعیلی به عنوان کاندیدا نیز در همین راستا صورت گرفته است، اما ثبتنام بدون هماهنگی جمعی دیگر از اعضای کابینه به خصوص صولت مرتضوی و مهرداد بذرپاش باعث اخلال در برنامهریزی این عده شده و برخی اظهارنظرهای تایید نشده درباره حمایت مخبر از بذرپاش نیز مزید بر علت شده تا جریان مورد اشاره در دولت به صرافت تهیه نامه و جمعآوری امضا از اعضای دولت در تایید اسماعیلی بیفتند.
حتی بعید نیست درز پیدا کردن این نامه به رسانهها نیز از سوی اعضای همین گروه صورت گرفته باشد تا اولا اتمام حجتی با اعضای کابینه باشد و دوما گواه بر شورای نگهبان و حتی جامعه که کاندیدای اصلح از نظر مدعیان اصلی وارثت دولت سیزدهم چه کسی است.
بر این اساس حساب کار دست دیگر اعضای دولت که نامزد انتخابات شده بودند نیز خواهد آمد، که با اعلام استعفای داوود منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه به نظر میرسد حساب کار همانگونه که دست او آمد، دست بقیه هم میآید.
این نامه به شکل دستی تهیه شده بود و طبیعتا بعید است نسخه دومی از آن وجود داشته بوده باشد. پس به جز محسن منصوری و محمدمهدی اسماعیلی تهیه کنندگان نامه و عضو یا اعضای شورای نگهبان که نامه به آنها ارائه شده، کسی دیگر از وجود آن مطلع نبوده و به آن دسترسی نداشته است.
بر این اساس شاخ و شانه کشیدنهای رسانهای و وعده پیگیریهای قضایی از سوی رسانه دولت نیز بیشتر تلاشی برای پوشش دادن به اصل ماجرا و واقعی جلوه دادن درز نامه در قالب یه توطئه علیه دولت صورت گرفته است.
اما تهیه این نامه ناشی از یک نگرانی از سوی تهیه کنندگان آن نیز هست؛ برادران نیلی، همسر رئیس جمهور شهید و محسن منصوری واقعا نگران عدم احراز صلاحیت اسماعیلی هستند و با این اقدام سعی داشتند به قول مصطلح یک "فشار مومنانه" بر شورای نگهبان وارد کنند و درز یافتن این نامه نیز باعث بار مضاعف یافتن آن از سوی جامعه رای دهندهای خواهد شد که همچنان به رئیس جمهور شهید وفادارند.